දැන් මේ අගෝස්‌තු පාසල් නිවාඩු කාලයයි. පොත පතට, විභාගවලට ධාරාණිපාතව යටවී සිටි දරුවාට මේ නිවාඩුව මහා මානසික ප්‍රතිකාරයක්‌ බවට පත්කරන්න. විභාගයෙන් ලද වෙහෙස - ආතතිය මේ නිවාඩුව හරහා නිවා ගන්නට ඉඩ හසර සකසා දෙන්න. කිසිදු වියදමකින් තොරව මේ 'සෞභාග්‍යය' දරුවාට ලබා දෙන්නට උත්සුක වෙන්න.
මම මෑතකදී මගේ මිතුරකුගෙන් හරි අපූරු කතාවක් ඇසුවෙමි. ඔහුගේම වචන වලින් එය මෙසේය.
අකුරු ශාස්‌ත්‍රය - පාසල් අධ්‍යාපනය සහ පොත පත හරහා ඉගෙන ගන්නා එක පටන්ගන්න කලින්, අපි අපේ අවබෝධය පුළුල් කර ගන්නේ 'ධ්‍යයන' වලින්. ඒ කියන්නෙ අපි අපි වටා ඇති පරිසරය සහ සිදුවීම් තේරුම්ගන්නේ 'ධ්‍යයන' හරහා. 'යහපත්' කියන වචනේ ඉස්‌සරහට 'අ' යන්නක්‌ එකතු වුණාම ඒක 'අයහපත්' වුණා වගේ, 'ධ්‍යයන' හරහා අවබෝධය ලබමින් සිටි අපිට ඒ 'ධ්‍යයන' ඉස්‌සරහට 'අ' යන්නක්‌ ආවා. ඒකෙ ප්‍රතිඵලය තමයි 'අධ්‍යයන' මෙන්න මේ අධ්‍යයනය හරහා අපි අපේ පංෙච්න්ද්‍රියයන් අපි විසින්ම දියුණුකර ගනිමින් (ධ්‍යයන) පරිසරය වටහාගත් අපි, අපි අවට තියෙන වෙන කෙරෙන දෑ 'පොත පතින් ඉගෙන ගන්නට' පටන් ගත්තා, හුරුවුණා. ප්‍රතිඵලය තමයි අද අපි මේ අත්විඳින සමාජය. පරිසරය සහමුලින්ම පොත පතින් සහ තව කෙනෙක්‌ ඉදිරිපත් කරපු අදහස්‌ හරහාම පමණක්‌ ඉගෙන - දැන ගන්නට අපිව පොළඹවනු ලැබුවා.
